Çocuklar / Rukiye Yıldız
Saklayın çocuklardan ölüm haberlerini, kazaları, savaşları…
İnsanların öcülerden daha tehlikeli olduğunu, bilmesinler, öğrenmesinler dünyanın kirle kaplı olduğunu…
Pembe olsun rüyaları, kabuslar girmesin, kararmasın hayalleri. Nice bulutlar yağsın avuçlarına, sonra fidanlar büyüsün göğüslerinde, sönmesin gözlerindeki ışıklar. El değmesin düşlerinin akına. Hiçbir yük binmesin onların naif narin omuzlarına.
Sütre olsun merhamet denizi, geçirmesin katran karası günahları, onların olduğu kıyıya. Küf düşmesin onların rengarenk kahkahalarına, güller koyun her sabah, o minik avuçlarına. Tebessüm eksik olmasın o kıvrık dudaklarında.
Siper olun dünyadaki bütün çocuklara. Ne kurşun değsin ne kan görsünler. Yaşasınlar huzurla, çünkü çocuk sesidir engel olan gökten gelecek gazap yağmurlarına.
Kin nefret, şeytanlık girmesin akıllarına. Korkular değil, papatyalar döşeyin gelecek yollarına. Güneşler batmasın hayallerinin ufuklarında. Hiçbir zaman kar yağmasın onların şekerden olan dağlarına.
Ne üç kuruş için aldatanları bilsinler, ne öfke ile insan kesenleri, ne de nefsi uğruna behimi duygularla ahlakı görmezden gelenleri. Perde olun çirkinliklere, hiçbir günah girmesin onların nezih dünyalarına.
Bir kuruş için bir kuruş birbirine düşenleri, insanlığını yitiren yetişkinleri, ihanet eden beyinsizleri bilmesinler, sis düşmesin simalarına, hep nevbahar olsun günleri.
Hırsızı, haini, katili, bilmesinler, bilmesinler büyüklerin dünyasını. Onlar kaf dağının ardındaki Zümrüdü Anka’yı hayal etsinler, pamuk şeker zannetsinler bulutları, çamursuz olsun onların yolları, hiç necaset bulaşmasın ayaklarına.
Ne salyasını saçarak palavra savuranların cümlelerini okusunlar, ne de zavallı biçare birileri karşısında aslan kesilen çakalları tanısınlar… Hep kapısı açık kalsın hayal dükkanlarının, diken değmesin rengarenk uçan balonlarına.
Ne dedikoduyu duysunlar ne aldatmalara kansınlar, ne zalimin elinde inleyen köleleri, ne masum yere öldürülenleri, hiç okumasınlar, karanlık insanların günahları ile kararmasın berrak zihinleri. Öğrenmesinler dünyadaki kirlilikleri. Hiçbir zaman büyüklerin günahlarını görmesinler, alçalmasın gözlerinde büyüttükleri sevdikleri. Büyükler çocukların gözlerinde hep büyük kalsın, kötüler taklit edip onlarda cürüm bataklığına dalmasın.
Sonra nezih dünya, güvenilir insanlar, huzurlu evler, oluşsun. Bütün çocuklar, sevgiyle büyüsün, sevgiyle yaşasın, o minik yürekleri hiç burkulmasın.