Sana Bir Umut Sakladım Kahramanmaraş / Fatime Eli Huseyn Yıldız

Ekmeğini yedim, suyundan içtim
Sokağını gezdim, yolundan geçtim
Yuvasız bir kuştum, koynuna göçtüm
Kol açıp, sımsıkı sarıldın Maraş…

Şimdi, yüreğinden yaralı cansın,
Seni bu hâllere koyan utansın!
Düşsen de, sen halâ o kahramansın,
Sadece savaşta yoruldun Maraş…

Gördüğün dehşetti, korkunç kâbustu
Duvarlar can aldı, taşlar kan kustu
Vicdanı yoksunlar, sinsice sustu
Per perişan olup, kırıldın Maraş…

Kıyamet rüzgârı, başında döndü
Binlerce yuvanın, çerağı söndü
O gece kara kış, baharı yendi,
Mağdur kaldığından, darıldın Maraş…

Üşüyen çığlıklar, dudakta dondu
Toz kokan bir ecel, göğsüne kondu
Yer dizine aldı, bir ninni sundu;
Tatlı bir uykuda, vuruldun Maraş…

Acı, hicran oldun ömür yazımda,
Ney gibi inlersin, gönül sızımda?
Hayâllerim, ölen ruh enkazımda,
Akan gözyaşımla, duruldun Maraş…

Matem, hüzün çökmüş yeliz gözüne,
Dünya kirli geldi, temiz gözüne
Bir umut saklıdır henüz gözüne,
Bir de bakarsın ki, kuruldun Maraş…
Bir de bakarsın ki, kuruldun Maraş!