An-Kara Çocuk / İbrahim Bekler

Issız sokaklarda, yalnız gezersin,
Maziyi düşünüp, An-kara çocuk.
Boynunu büküp te, beni üzersin,

Dünyamı gönlün mü , gün kara çocuk.
Maziyi düşünüp. An-Kara çocuk.

Kaç yıl oldu bilmem, sıladan ayrı,
Ağlarsın sızlasan, olmaz bir hayrı,
Hele anlatıver, derdini gayrı,

Hasretle özlemle, yan kara çocuk.
Maziyi düşünüp. An-Kara çocuk.

Koca şehir sana, hüzün veriyor,
Hayat denen gerçek, seni deriyor,
Şifa olmaz dertler, sen görüyor,

Geceden sonrası, tan kara çocuk.
Maziyi düşünüp, An-Kara çocuk.

Dostluklar sahtedir, vaat dildedir,
Hayal başucunda, umut yoldadır,
Bülbüller zindanda, karga daldadır,

Kalpleri karartır, zan Kara çocuk,
Maziyi düşünüp, An-Kara çocuk.

Yorulmuş dizlerin, hal yok gülecek,
Akan gözyaşını, kimler silecek,
Kerem’e dediler, Aslı’n gelecek,

Girmesin kalbine, kin kara çocuk.
Maziyi düşünüp, An-Kara çocuk.

Bir selamın gelmez, kulağım seste,
Memleket solursun, her bir nefeste,
Bülbülüm ağlıyor, altın kafeste,

Bedeni terk eder, can kara çocuk.
Maziyi düşünüp, An-Kara çocuk.

ANKARA