solgun ve kırgınım hayat
dökülüyorum sokaklarına kimsesiz şehrin
rüzgar avutur diye bekliyorum
savruluyorum sağa sola
çiçekler kokmuyor nedense
çığlıklar yıkık duvarlarda gizlenmiş
sessizlik hakim bulvarlarda
sakalar susmuş serçeler aç
solgun ve kırgınım hayat
yaşasan ne ki