İnsanların Halleri / Mehtap Karlı

Çağımızın en büyük hastalıklarından bir tanesi de; bencillikten ve nankörlükten de öte olan, mutlu insanları çekememezlik ve kıskanma hastalığıdır…

Kendi iç dünyasında mutsuz ve huzursuz olan bazı insanlar asla bir başkasının mutlu olmasını istemezler. Sen mutlu olduğunda, seni de kendileri gibi mutsuz ve huzursuz etmek için ellerinden geleni yaparlar. Bir de bazı insanlar vardır ki; sen bir derdini anlattığında seni asla dinlemezler ama kendilerinin bir sıkıntısı olduğunda, onu sana anlatır ve üstüne basa basa tekrar tekrar anlatarak psikolojimizi bozmaya çalışırlar. Ah bu insanlar diyorum gerçekten anlaması çok zor onları!…

Hayatım boyunca öğrendiğim şeylerden biri de; mutluysan da çok belli etme kimseye, çünkü mutluluğunu bozmak için elllerinden geleni yaparlar. Günlerce insanlar üzerine konuşmakla insanların hallerini, yapıp ettiklerini bitiremeyiz sanırım… Bazıları vardır ki; bekar olana neden evlenmedin, çocuğu olmayana ne zaman çocuk düşünüyorsunuz, işi olmayana hâlâ işe giremedin mi? gibi sorular sorarak o insanların canlarını acıtmaya çalışırlar. Dikkat ettiniz mi hiç bilmiyorum ama birçok insan sizi tam da yara aldığınız yerden vuruyor ve nedense her seferinde bunu hep bilinçli olarak yapıyorlar.

Kimileri de insanların inançlarına takarlar. Tesettürlü olanlara, açıklar laf söyler; açık olanlara da tesettürlüler laf söylerler. Nedense ısrarla hiç kimse kendine dönüp de bakmaz. Her kapalı gerçek bir Müslüman olmadığı gibi, her açık insana da ahlaksız damgası yapamaz hiç kimse. Yargılayacak olan Allah’tır ne yalnızca başını kapatmakla gerçek bir müslüman olursun ne de açık gezdin diye bu senin Müslüman olmadığın anlamına gelmez.

Ne açık insanlar tanıyorum; beş vakit namazını kılıp, orucunu tutan, insanlara yardım eden, alçak gönüllü ve imanlı insanlar. Ne kapalı insanlar tanıyorum ki yine; içlerinde bir damla mermahet olmayan! Lütfen bu söylediklerimi kimse yanlış anlamasın sözüm yalnızca bu tip insanlara…

İnsanları ayrıştırmayalım.. “Bu kapalı, bu açık” diye kimseyi yargılamayalım. Bir insanı ancak Allah bilir ve Allah yargılar. Biz kimiz ki bu açık bu kapalı diye insanları yargılayalayım! Hiç kimse bilemez özünde bir insanın neler yaptığını, insanları çoğu zaman dış görünüşü ile yargılıyor, ona göre hemen ön yargılı oluyoruz. Ben bir insan Hristiyan dahi de olsa, önce içindeki merhametine ve insanlığına bakarım. Kalp kırmaktan ve insanları üzmekten korkan insanlar olsun etrafımızda. Bir insanı incitmekten korkan insan bana göre en iyi insandır. Ön yargılardan ne zaman ki kurtuluruz işte o zaman iyi bir insan oluruz!