Yağmurun Aşkı Toprak / Ayşe Ciplioğlu Kaş

Yağmurun aşkı toprak
Hasreti, bulutların kollarında
Bir kırlangıç çırpınışı, çığlığı
Vuslatın düğümlerini çözdü
Ağaçlar alkış tuttular yağmura
Bulutlardan indi sevda yerlere

Parıl parıl gözlerinde mutluluk
İlk dokunuşun çocuğumsu sevinci
Dağlar inci gibi yaşını eteklerine dökmüş
Aşkı okuyan kuşların cıvıltısında
Bir fidan erişmiş yiğitlik çağlarına
Rengarenk çiçekler, doyulmaz aşka diyor
Efsunlu ormanın kalbinde çalkantılar
Baştan gitmez bu sevda, inmeden yağmur diyor

Oynaşırken güneşin gamzesi yücelerde
Yüreğinde toprağın kıvılcımlar çakıyor
Gayret ile bir çiftçi kazdığında toprağı
Yemişi olsun diye içten dua ediyor

Taneleri yayıyor rengini güzelliğin
Islatmış yağmur yine çoraklaşan kalpleri
Azad bir köle gibi boşalınca buluttan
Soluk vermiş canlara okunan şiir gibi

Aşıkların rüyası cemâle ayna yağmur
Şemsiyesiz kaldılar, altında sırılsıklam
Yağmurun aşkı toprak
Hasreti, bulutların kollarında