Kim Bilir / Burak Dağkılıç

Kim bilir şimdi günlerine aydın,
Gecelerine hayır dileyen birileri var.
Kim bilir çayında şeker olmadığı,
Kahvaltıda simidi sevdiğini,
Öğrenen birileri var hayatında.
Bakışlarındaki kaçamak cevapları,
Çocuksu gülümsemelerini,
Ve dalıp gittiğin yerleri,
Yakalayan birileri var kim bilir…
Sen yastığa başını koyduğunda
Tavanlardaki suretinden kaçan ben,
Yolların, doğanın, kuşların dostu oldum.
Yollara bıraktım yorgunluğumu,
Bir Nefes’le doğaya sarılıp
Yalnızlığımı kuşların kanadına koydum..
Aramak için kaybetmek gerekmez ya bazen,
Şimdi ben de sıralanmışken kader treni için raylara,
Sen, “BİZ” olan her şeyi,
“siz” olduğunu düşündüğün her şeyde arıyor,
Hiçlikte, hiçlikle var olduğunu sandığın şeylerle paylaşıyorsundur..
Kim bilir…

24.05.2018
İstanbul