İstanbul’a Özleminiz Kaldı / Ahmet Yalçınkaya
Özbek dostum Alişir Şadmanov ‘un
babası Halder Mirza atanın aziz hatırasına
karanlıktan çıkışın şaşkınlığını gördüm
memleketinizde
ve sizde
özgürlüğün çocukça sevincini,
sisli uzun bir gecenin ıssızlığıyla
ürkek mi ürkek kederinizde
işte bu tereddüt kokan uzun gecenin
sonunu gördüm sabaha kavuşan şafakta,
dirilişin tarifsiz şükür şafağında
gördüm o gözlerinizin parlak ümidini…
yaşıyorum hala evinizde.
koyu Sibirya gölgesinin nihayet
kalktığını anlatır bakışlarınız,
dağların artık duvar olmadığını,
durduğunu kızıl rüzgarların, şirk oklarının.
suların fışkırdığını dağlardan,
o coşku,
o heyecan sözlerinizde…
şimdi atalarımı görür gibiyim
ey koca Haldar Ata
gülen yüzünüz ak sakalınızla
aydınlığı yansıtan sesinizde…
Arkada kalmasın gözünüz sakın
Oğlunuz özgürdür, oğlunuz mutlu
İklimler burada bahara yakın
Yağmurlar çok cömert toprak umutlu
kendine uzak kalmış uçsuz kentlerden
geldim ya ben,
binlerce mil ötelerden…
belki bir fidan gibi
taze özlemler taşımam elzemdi bilirim,
aynı ağacın dalları ya da
aynı bitkinin kökleri olan sizlere,
umudumu katarak umudunuza
işte toprağınızda misafirim…
Seyhun kıyılarında adımlarım artık hür,
kıpır kıpırdır içim.
bir çöl kadar kurak olsam da ata yurdumda
ey koca Haldar Ata
sizin engin yüreğinize sanki
bir geçit açmış gibiyim.
Denizsiz ülkede bir koca deniz
İşte yüreğiniz, işte hakikat
Yalana kapalı coşkun kalbiniz
Yükselir göklere, yükselir kat kat
nihayete erdi hasretiniz…
ve zaman geldi.
bulutlar gibi dağıldı her acı güler yüzünüzde;
ebediyet ülkesine vardınız
fakat,
su gibi, hava gibi, ekmek gibi
yokluğu bilinen ey koca çınar
bizi elemlere saldınız.
İstanbul büyük şehir deyişiniz yok mu,
İstanbul gerçek payitaht
deyişiniz hep yankılanır kulağımda,
ne var ki vasat resimlerde kaldık sizden uzak
siz ayrıldınız,
hasreti dudağınızda İstanbul ‘un…
ah derinlikler yolcusu
çıkıp yola kaygıları geride bıraktınız
her zamanki gülümsemenizle
kendinize yakıştırdınız beyazları,
gönülleri dağladınız.
yüz yıllık hasretin buruk tebessümünde
ufukları hapseden mutlu gözlerinizle
ey koca Haldar Ata
İstanbul’a özleminiz kaldı geride…
İstanbul’a özleminiz kaldı,
bir de adınız…