DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Duayla Seslendi Yerin Lisanı / Heybet Akdoğan

ellerimle kazıyorum toprağın bahtını
duayla seslendi yerin lisanı
sonsuzluğa göçebeyim
arkamda kaldı tüm gölgeler
ben özge zaman yolcusuyum
doyulmaz dünyanın şehvetinden
toprağın huzuruna varıyorum

cahildim
bir harami gibi
dünyayı çalmaya uğraşırken
hep kendimden çalmışım
yüzüme yamaladığım arsızlıklarla
gözlerimde tövbelerin ıslaklığı kaldı
canımı bölüştüğüm kurtlar sofrasında
etimden geriye sefil heykelim kaldı

bir atın yelesinde taşıdım ömrümü
kervan soyan eşkiyalara yoldaştı torlak gençliğim
kaç mezarlık geçtim

mermer taşlara tutunan karıncalar gördüm
nasılda benziyordu tutunduğum dünya
mermer taşın elbet kararacak aklığına

dünyayı başucuma çelenk yapın
görenlere gafilliğim göz ibreti olsun
ney’den sesler yakın mazime

nuh tufanından kalma bir fırtınayıdı alametim
bu merhametsiz asır
ışığını kaybetmiş günlerimin kapkara yalnızlığıydı
gözlerim açık öldüm sanmayın
beyazdan bir şefkat dokundu gözkapaklarıma

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 7 eseri bulunmaktadır.