Haziranda Ölmek Zor Derler, Peki Ya Doğmak? / Kübra Aydın

Bir haziran sonu gözlerimi açmışım, yürekleri buz tutmuş insanların yaşadığı dünya denen diyara…

Çok da isteyerek gelmediğimi belli etmişim vaktinden çok sonra doğarak…

Sanki bütün ayların hüznü haziran sonuna toplanmış gibi, hepsini özümsemiş yüreğim…

Yıllar yılları kovalarken hüznüm çehreme yansımış. Dudak kıvrımı gülüşlerimde bir tutam hüzün varmış…

Ve sonra dünyayı kurtarabilecek kadar güçlü, kolumu kaldıramayacak kadar bitkin düşmüşüm…

Duygu yüklü dizelerde,
Payı çoktur haziran sonu doğmaların…

Hüznün başkentidir yürekleri,
Haziran çocuklarının…

Haziranda ölmek zor derler, peki ya doğmak?
Hiç bilmezler, bilemezler…