Buruk Bekleyişler / Ahmet Yalçınkaya
Kırk yıl olmuş kalbin zemherisinde,
Kardelen sabrıyla gözlerim seni…
Hasretin çağ yakan tutsak sesinde
Hüzün deprem deprem sarsıyor beni.
Hayalin aklımda bir çeşit boşluk…
İzlerim kanayan her coğrafyadan.
Umut ne acayip, sanki sarhoşluk;
Hem geceden koyu hem keskin sudan.
Bu buruk bekleyiş, özlem ve isyan
Anılarda canlı ateş ve sızı.
Alev bize derman, nimettir nisyan,
Evrenimin kayıp giden yıldızı…
Korkularda böyle savrulsam bile
Çok dağları aştım yol bulunmadık…
Seni düşlerimden sökmen nafile,
Sarmaşık gibiyim, tutkun ve sadık.
Bu Yazarın Diğer Yazıları (Toplam: 12 adet)
Harita / Rauf Parfi
24 Ekim 2023
Sende Yaşarım / Ahmet Yalçınkaya
31 Mayıs 2022
Yaban Süseni / Louise Glück
27 Mart 2022
Dirilmek Bir Bahar Düşü Gibidir / Ahmet Yalçınkaya
26 Haziran 2021
Makas / Ahmet Yalçınkaya
28 Şubat 2021
Tutsak/ Ahmet Yalçınkaya
5 Aralık 2020
Aynanın Sitemi / Ahmet Yalçınkaya
31 Ocak 2020
Rehberin Çağrısı / Ahmet Yalçınkaya
22 Ekim 2019
Bulutlu Ümitler / Ahmet Yalçınkaya
8 Temmuz 2019
Gezgin / Ahmet Yalçınkaya
14 Kasım 2017
İstanbul’a Özleminiz Kaldı / Ahmet Yalçınkaya
12 Ekim 2017
Esir / Ahmet Yalçınkaya
26 Aralık 2016