Yorgun / Zeki Bayram
Aynı şekilde yazılıp okunsa da adı
Sizinkine benzemiyor yorgunluklarım
Yanıp yok olmuş bir ahşap konağım
Pencerelerimde kalmış
Kül rengi bakışlarım
Sokağın başını kesmiş haramiler
Çağrılınca
Artık cevap vermiyor adım
Şu dağ kadar uzak
Uzak bana yakınlarım
Ne bahane arayan halleri çocukların
Ne oyun bozan mızıkçıların
Gölgeleri geçmiyor buradan
Öyle ki hayat durdu sandım
Ruhunu çaldılar şehrin
Ve ben farkına varamadım
Ne zaman geçer eskici
Bağıra bağıra
Ardından yürüyüp gitse
Geriye hiç bakmasa adımlarım