Hüzne Çerçeve / Zeki Bayram
Hüznü koysak çerçeveye
En çok annemin yüzü olur
Sevinç
Yalnız çocukların gülüşü mü
Doyumsuz mutluluk
Başka nerde bulunur
Bilirim ki babam
Tüm fotoğraflarda
Hep bir garip
Hep bir sessiz ve yalnız durur
Yine de soğutmadı hayat
Bir kez olsun gülüşünü
Nerede bir hoyrat çalsa
Ya da bir uzun hava
Gelir de sözleri
Kül olup
Göğsümün kafesine oturur
Hüznü koysak çerçeveye
Yanına da sesini
İçimde katar katar
İçimde
Bilinmedik diyarlar
Göçmen kuşlar vurulur