Eski Bir Şarkı / Abdulbari Karabeyeser

Öyle uzun değildi düşlerimiz
Dokunmazdı bize mevsimler
Şehrin yamacına tünedik mi
Yıldızlarla oynaşırdık boyuna!
Yıldızlarla ağlardık geceleri!

Ben Nazlıyı kestirirdim gözüme
Gönlüm komşu kızı Sera’daydı
Sabaha kadar severdim ellerini
Elleri sıcacık tandır ekmeği gibi
Doymazdım bir türlü ellerine!

Mintanımın düğmeleri düşerdi
Alıp götürürdü ellerimi güneş
Kaşla göz arası bir yalnızlıkta
Rüzgâr eserdi, çiçekler açardı
Nazlı’yı da, Sera’yı da unuturdum.

Öyle işte eski zaman hikâyeleri
Mevsimlerden arta kalan düşler
Siyah beyaz bir salıncakta şehir
Yıldızlarla oynaşan bir haminne
Yıldızlara karışan eski bir şarkı!