Düş / M. Faruk Habiboğlu

Diyorum ki
İstanbul’a kar yağıyor
Üşüyorum

Diyorum ki
Evde yapayalnızım
Düşünüyorum

Hava kesif soğuk
Sokaklar ıssız
Yüreğim buruk

Düşündükçe
Ciğara üstüne ciğara
İçiyorum

Derken kapım çalınsa
Açıp baksam sen
Yüzünde bir tutam tebessüm

Diyorum ki
Aklım başımdan gider
Apansız gelsen

Ve ben sevinirim
Kucaklarım seni
Elim ayağım birbirine karışır

Sana hemen
Bir çay demlerim
İçin ısınır

Sen çay dökerken bardağa
Ben içime dökerim seni
Ve dinlerim
Hep kendinden söz etsen

Sonra yalnız yatağıma uzanırız seninle
İki can bir beden
Ayaklarım ayaklarına değdikçe
Kendimden geçsem

Saçlarının kokusunu içime çekerim
Parmaklarını parmaklarımla severim
Uyuyup dalarız düşlere

Düş işte…