Beni Bu Şehir Kesmiyor / M. Faruk Habiboğlu
Beni bu şehir kesmiyor
Yıldızları yabancı gecelerin
Sokakları taş döşemeli değil
Burda şefkat rüzgarları hiç esmiyor.
Bütün kaldırımlarda yabancı çehreler
Bu anneler, çocuklar, adamlar kim
Bu otobüs durağı, bu kent mezarlığı ne
O aşina bakışlar, taşlar nerdeler?
Bir Eski Çarşı, sanki tiyatro sahnesi
Köhne deniz kokusu, martı hıçkırığı
Arabalara açık caddeler, vuslata kapalı
Çığlık çığlığa yalnızlığın sesi!
Geldiğim kentte kumrular vardı
Balıklıgöl’de sükutun daveti
Gümrük Hanı’nda dost sohbeti
Gözler muhabbetle bakardı.
Benim terk ettiğim o kentte
Peygamber çiçekleri açardı
Gökyüzünde yıldızlar türkü söyler
Ve şiir okurdu elbette.
Gündüzü meçhul, gecesi melun bu kentin
Şiir öksüz, şarkı yorgun, aşk küskün
Beni bu şehir kesmiyor, kesmiyor
Ağzım kekremsi ve mısralarım bitkin.
04.08.2018