Bir Zamanlar / Gulsade İbrahimli

Bir qadın vardı deyəcəksən,
Xəyalı səmadan,
Əlləri yosundan,
Ürəyi günəşdən olan bir qadın.
Sevdi deyəcəksən,
Uşaq kimi sevdi,ana kimi sevdi,
Yar kimi sevdi,Yaradan kimi sevdi deyəcəksən.
Saçlarına dən oldum
Gözlərinə duman kimi endi yoxluğum.
Qorxaqlığımda üşütdüm cəsarətini,
Bir qadın vardı …
Gözlərimə baxa- baxa getdi
Evini yıxa- yıxa getdi
Çıxdı yoxa getdi deyəcəksən.
Yuva olmadım kimsəzliyinə
Derdinə sarılmadım
Sevdi,i yar olmadım deyəcəksən.
Bir başına, bir dizinə döyeceksən…
Bir qadın vardı ,kişi kimi sevdi,
Mən öz sevgimdə kişi olmadım deyəcəksən