Eylül / Remzi Babacan
Gecelerde Ay utangaç gülüyordu.
Sivilceli yüzümün ergen şarkılarına, rüzgar sesini veriyordu.
Bağ bozumu üzüm gözlerin gamzenle, gülümsüyordu.
İçimde çocuksu bir gökkuşağı büyüyordu.
Sokaklarda üşüdü düş ölümleri sonra.
Sen gittin, aşk meçhul, lacivert denizler öldü sonra !
Hazan, sarışın hüzünlü bir veda gibi duruyordu.
Eylül, pembe şafağından al kanlara devriliyordu.
Saatlerde akrep çıldırıyordu.
Yelkovanda puşt bir kahkaha !
Anız yangınlarında ihtilal !
Kalbim kurşunlara yürüyordu.
Gençliğim paramparça !!!