Avutmak / Evindar Sayılgan
Bir insan ne kadar avutur kendini
Ya da ne kadar inandırabilir
Kendi söyleyip kendi dinlediklerine
Bazen bir hayale kapılıp gitmek ister
Öyle vurdum duymaz, öyle delice
Ardında bırakıp herşeyi, dönüp bakmadan
Çünkü bakarsa yarım kalır, yürüyemez
Aslında avunmak en büyük ihtiyaç
En olmadık zamanda
Tam da bitti dediğin yerde
Gözlerin kapalı inanmak, umud etmek varya
Bir çoğumuzun en çok istediği şey
Ben, bir gülü koklarken avuttum kendimi, unuttum herşeyi
Avutmanın, gerçeğin yerini tutmayacağını bile bile