DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Sen Koptun / Ayşe Arslan

Bir gürültü koptu
Öyle küçük değildi
İçimden koptun sanki
Canım gitti
Aklım gitti
Öyle inledi ruhum
Sen koptun
Gittin
Hâla bu gürültüyle yaşıyorum
Uyuyorum uykusuz
Gülüyorum mutsuz
Yaşıyorum sadece
Sensiz
Ve sırılsıklam oldum
Gözyaşlarım da
Ve tükendi umudum
Döneceğin ana
Çocukluk işte bendeki
Hiç gitmemişsin gibi
Hiç akıl işi değil oysa
Gidenlerden gelen var mı
O yolun dönüşü
Biliyorum yok
Ama bunca acın
Sanki bir hayal
Hayal olsa keşke
Ya da bir rüya
Anılar bir buz kütlesi
Kırık ve soğuk
Beynimde çınlıyor annemin sesi
Gök gürültüsü mü bu
Yağmur yağdığı için mi
Annem bu kadar sessiz
Çığlıklara nasıl boğuldu
Biliyorum bu isyan değil
Biliyorum yerini yurdunu
Bizim derdimiz
Sensizliğimiz
O da çatladı belki taş
Sabırsızlığımızdan
Sana kavuşma gününe
Öyle kardeşim
Hiç gitmedin mi sahi
Rüya mı
Belki rüyadır…

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 22 eseri bulunmaktadır.