Dünya Soyuqdur / Ulker Nicatlı

Yenə axşam düşür xatirələrə,
Qara saçlarınının qaranlığından.
Könlümü götürüb, çıxıb getmisən
Zalım, necə görüm səni yaxından.

Yenə sənsizliyə söykənib, ürək,
Yollardan soruşur sənin adını.
Daha misraların içində axtar,
O zərif, o kövrək tənha qadını.

Sinəmdə bir körpə ümid üşüyür,
Onu isidirəm göz yaşlarımla.
Bəxtimin əlindən tutub gedirəm,
Alnımdan yol açmış qırışlarımla.

Sən mənim könlümdən qırılıb düşən,
Sonuncu nəğməsən, sonuncu sözsən.
Öp sevgi qoxulu xatirələri,
Bir azca gözlə sən, bir azca döz sən.

Bu qərib ürəyin yetim ürəyin,
Səni sevməməyə taqəti yoxdur.
Gəl qısıl sinəmə, qısıl, əzizim,
Sevgisiz bu dünya yaman soyuqdur.