Meydanlardan Kırmızı Beyaz Yansıyan Coşkunun Fotoğrafı / Ahmet Doğru

 Günlerdir meydanlar gözlendi, izlendi coşkularla. Korkunç bir terör saldırısını bertaraf eden halk, haklı olarak coşkulu bir kutlama içindeydi. Meydanları güzelleştiren, şüphesiz al bayrağımızla dalgalanan insanların heyecanlı kalabalığı. Birlik, beraberlik, kardeşlik bir arada…

Malum fotoğrafa odaklanınca orijinal pozlar aradım insanların hallerinden. Mesela şu ihtiyar dede, bayrağa sarılmış, bayrağın sapını da bostan gibi kavrayıp gecenin ortasına dayanmış kahraman… Mesela şu otomobilin arka penceresine oturmuş, bayraktan bandana ile gecenin karanlığını yaldızlanan gözleri ile aydınlatan kız, ellerini sallarken yahut alkışlarken nasıl patlıyor flaşlar? O, Cumhuriyet Meydanı’na motosikletleriyle gelen, ortalığı benzin dumanına boğan delikanlıların havası, flu bir fotoğraf karesi olarak düşüyor gözlerime.  O kadar çok güzellik var ki, hangisini çerçevelesem karar veremedim.

Şiir gibi kareler düşüyor sosyal medyaya. Meydanlara bakarken bir yandan da cepten bunlara bakıyorum. Kızılay, Taksim, Külliye önü ve nihayet Yenikapı… Coşkun bir şiiri kaleme alıyor halk her akşam. Bütün meydanlar, bütün insanlar şiir kesilmiş zaten. Kucağında çocuğu ile duran anne, bir eliyle birini diğer eliyle diğerini tutan iki çocuğun arasındaki baba, meydanda oyuna dalan çocuklar, nineler, dedeler, anneanneler, babaanneler… Su dağıtan, çay ikram eden gençler… Mikrofonu kapıp FETÖ belasına lanet savuran, din tüccarlarına öfkelerini dile getiren, milletin birlikteliğine dua eden her konuşmacılar… O kadar çok görüntü var ki eleyemiyorum; üzerine eğilmek için bir kareyi seçmek güçleşiyor.

Baktım ki millet darbe girişimi karşısında bir demokrasi destanını yaşıyor, şimdilik sadece izlemeli? Yani yaşamak gerek, meydanlara inerek. Millet bu fotoğrafları tarihe kazıyor. Bu coşku, bu sevinç kırk gün kırk gece sürer. Hem daha sonra gelecek kuşakları uyarıya da gerek kalmayacak, çünkü bu millete darbeye kalkışmak artık ne mümkün! Tankları eliyle durduran, bombaların altına kol kola yürüyen bu millet; demokrasinin diyetini ödedi. İnşallah sonsuza kadar bu bilinçle büyür yeni nesiller!

Son bir poz almak için basıyorum düğmeye. Meydandan yükselen kırmızı beyaz coşkunun sesleri yansıyor kareye:  “Yaşasın demokrasi, yaşasın millet! Kahrolsun millet düşmanları!”