Çoban Olmak Vardı / Cihangir Boz
Yüksek dağda ıslık çalarak esen rüzgara eş.
Doğacak güneşe öz, gökteki aya üvey kardeş
Kışlara küskünüm, yazlarda açar yüreğim.
Omuzlarda keçem, yaşım on beş.
Çoban olmak vardı Anadolu’nun ıssız yaylarında.
Çoban olmak vardı bakir sessiz dağlarında.
Kaval çalmayı bilmem varsın sıla türküleri olsun.
Çoban olmak vardı ömrümün sevdalı çağlarında.
Sümüklü koyun köpeğimin kulağını koklasın.
Hamalımız uzun kulak, çimenlerde otlasın.
Şimdi çoban olmak vardı ah çoban olmak.
Nerde olduğumu hiç kimseler bilmesin.