Dönmedi Hanzala / Mustafa Işık
yüzüm bilinmezdi hiç
görmezdiniz gözlerimi
sırtı size dönük
yalınayak yolcu
söyleyin bezm-i elest kuşları
duyulurdu ta öteden
ötüşünüz sûr gibi
kollarım kanatlanmaya
çok var mı
kudüs, kalbe asılı ayet
sars beni!
sanmayın ki kaçtım
yüzüm zulme dönüktü
sesim ince sızı
koşardım anneme
öğretirdi özlemi
merhametini
giy şiirden gömleği çocuk
sıyır dünyalığı
bil ki üzdük, ey kudüs/
nebiler sırrını