DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Gece, İhtiyar Saat / Mustafa Işık

yâdınla ağlar gecenin hesabı yok
nazarımda ufuklar sır, sen gidince
meyveye uzanan dal gök nişanesi
dumanlı dağ halesidir gözlerimde

yanımda kıymeti kalmadı güneşin
göğün çeşmesi kesilir göğsümde

başlar ihtiyarın geceye hikayesi
koynumda çok nisan eskittiğim
vaktin ah’a yüz tuttuğu anında

kuşların kanat çırpınışları durur
sağanağa omuzdur evin kapısı
delilik dedikleri böyle güzellik
gölgesiyle yarış tozlu camlarda

gece beni hangi uzağa götürür
hangi goncanın tenine yamadır
zaman çağıldar küskün sesimde

sığmadı gökyüzü gönle, sevgili
cübbeye sarılı derviş cezbesi
çok uzak yollardan gelir bize

yüzün güzellikten zerrece ateş
ormanı yeşile boğulan bahar
sensin perdemize seher esintisi
dalın niyazını sakın küle verme

on bir kardeşle gecemize ay
dinleyeni olmayan mezar taşı
göğe uzanan avuç amentüsü,
bin şekline kanar gece şavkı
ne delidir gönlüm ne divane

gece ki ihtiyar saatin tik takı
vaktin tenhasına serin asılı
ey, yoruldum derken vadide
kara suyu içen ayaklarım!
alıştırma dilimi ince niyaza

kulağımda ihtiyar saatin tik takı
git artık, geceden şuh gülüşünle.

 

 

Bu yazıyı paylaş:

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 48 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları