Muhatabına Bir Âh Denemesi / Ramazan Seydaoğlu
Sunağından -mavimsi hayat dolu gözlerinden- pembe umutlar sunan, karanlık sabahların olsun istemem. Pembe umutlar dağıtan birine kara sabahları yakıştırmasam da, pembe, mavi -veya başka ne parlak ve gelecek dolu renkler varsa – dilemek gelmiyor içimden.
“Her anın bana muhtac olan bir halde olsun” dersem bu kez de çok egoistlik yapmış olmakla suçlanacağımı biliyorum.
Seni sana yakışır bir şekilde yadetmek en iyisi…
‘Sana uğurlar olsun. Sana uzun yolculuklar dilerim. Sonu gelmeyen arayışlar içinde olacağın uzun yolculuklar… Her yolun başında sonunda ve ortasında kedinin fareyle oynadığı gibi senle oynayanların, kuyruğundan tutup senle alay geçilenlerin olsun. Yeterince oyalanan kedilerin fareye reva gördüğü muameleyi gördürenlerin olsun.’
Bilemem böylesi bir ahı denememe etken olan hal ve tavırların daha ne kadar sürecek.
Anlamsız bir bilmeceye dönderdiğin yollarını daha ne zaman düze çıkaracaksın. Kendine hayırlı ve doğru bir yol bulup oradan yürüyecek misin?
Unutma şu meşhur sözü:
“Ya göründüğün gibi ol,
Ya olduğun gibi görün”ü…