DergiZan

Yazı ve Sanat Ülkesi

Çok İnsafsızsın Ardından Baktırıp Duran Dünya!.. / Ramazan Seydaoğlu

Kendisine müptela edip öteleri unutturuyorsun. Lakin sen öyle bir yersin ki senin farkına varanlar seni bir dakika bile barındırmak istemiyor yüreğinde ve kendini alıp senden kurtarıyor. Ne mutlu onlara ki farkına varabilmiş ve kendini senden arındırabilmiş olanlara… Ne mutlu ona ki ardından bir çift tatlı söz bırakarak ayrılabilmiş kişilere… Onlar ki alınları öpülesi yiğitlerdir. Onlar ebedi ve ölümsüzdürler O’nun katında…

Kendine kıyabilen yiğitler de vardır ki bunun da onuru ve asaleti karşısında eğilmek istiyorum. Bunun da bir asalet ve zarafeti vardır eminim. Ancak biz bunu anlayamayız hemen. Bir isyan olarak addederiz yaradana karşı. Belki isyandır ama Yaradan da bilir ki O’nun istekleri dışında bir şeyler olmaz asla. Kişi kendini o çizgiye biraz da O’nun bilgisi dahilinde getirmiştir. Bazen onun istekleri ve dünyasının dışında gelişen bazı olaylar onu bu mecraya taşımıştır. Bunun adına “İNTİHAR” dense de bu kişinin kendisini infazı olarak kabul edilirse de bazen dayanılmaz acılara mağdur kalmaktansa en iyisi bu deyip bitirmek gelir insanın içinden. Ama  senin aşkın yok mu dünya!.. Senin o kahrolası aşkındır tekrar caydıran kararından. Peşinden ağlayacak kişileri düşünmezsin belki ama, söylenecek art sözler belki bıktırır ve bezdirir ki ölüyken bile insanın yakasına yapışanları vardır bunların… Beş para etmez insanların sözleridir belki insanı asil bir yolculuktan alıkoyan ve engelleyen…

Sen ne paspal ve hantal bir şeymişsin dünya! Takılmışsın ardıma. Kendimi kurtaramıyorum o yükünden. Tüm çilelerin ve ızdıraplarınla her saniye sancıyıp duruyorsun sağrımda. Belim büküldü, dizlerim dermansız kaldı. Seni artık çekemiyorum dünya… Ne olur sen de beni çekme!…

Evet, sen de beni çekme ki ödeşelim seninle… Ama dur bu böyle istekle olmaz… En iyisi kendimi çekilmez hale getireyim ki benden bezesin ve benden kurtulmak isteyesin. Evet dünya artık başının belasıyım ve benden çok ekeceklerin var senin!…

Senin benden çekeceklerin var bak. Seni artık rahat koymayacağım. Mazlumların yanında yer alıp senden çekenlerle sana karşı savaşacağım dünya! Düzenini ve adaletsizliğine artık “dur” deme vaktinin geldiğine inanıyorum.

Yeryüzünün en azılı militanı olacağım ve süper güçlere karşı duracağım göğsümdeki imanla!

Bak meydan okuyorum. İstersen beni gammazla ve hemen ele ver… Öyle künklere sığınacağım ki tüm güçlerin bir araya gelseler bir dirhem zarar veremeyecekler bana. Ancak beni arzın çekirdeğine çekip almakla kurtulabilirsin benden…

Evet dünya hazırlan!

Seni seven ve sevdiği kadar nefret edenlerin ordusunu hazırlıyorum senin için. Kalemlerimizi ve yüreğimizi kuşandık senin süper güçlerine karşı çıkıyoruz. Dağlarının ardından üstümüze lavlar kusan yine de içimizdeki cehennemî yangını söndüremezsin!…

Bu yazıyı paylaş:

One thought on “Çok İnsafsızsın Ardından Baktırıp Duran Dünya!.. / Ramazan Seydaoğlu

  1. Bazen yangın yerine çevirir yüreğimi bir lahza, bazen isyana dünyaya karşı… Yürekten kopan meydan okuyuşlar vardır bazen ve istesemesek te kaçarken aslında merkezine dopru yaklaştığımız bir dünya….

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu yazarın toplam 94 eseri bulunmaktadır.

Yazarın diğer yazıları